Suchorączek    

Wieś Suchorączek leży 3 km na północny wschód od Więcborka. Pierwsza wzmianka pochodzi z roku 1288. Od końca XIII wieku, wieś wchodziła w skład dóbr więcborskich, którymi władały kolejno rody Pęperzyńskich i Więcborskich. W 1474 roku kupuje ją stolnik łęczycki Stanisław Goślubski, właściciel dóbr sępoleńskich. Z kolei, po przejściu tych ostatnich w ręce Zebrzydowskich, wieś ponownie wraca do dóbr więcborskich i historia własności wsi i folwarku jest odtąd bezpośrednio powiązana z własnością Więcborka. Tak więc, po bezpotomnej śmierci Kaspra Zebrzydowskiego w 1649 roku, następują Smoszewscy, potem Garczyńscy, a od 1710 roku – Potuliccy. Ostatnim polskim właścicielem – do 1821 r., jest hr. Kasper Potulicki. W roku tym folwark w Suchorączku staje się własnością Głównego Banku Królewskiego w Berlinie i zostaje najpierw oddany w dzierżawę, a potem sprzedany. Z zabytków zachowały się: pałac z 1853r. wraz dawnymi zabudowaniami gospodarczymi i parkiem – obecnie kompleks ten mieści dom pomocy społecznej dla dorosłych, resztki cmentarza rodowego XIX-wiecznych właścicieli majątku, kilka budynków mieszkalnych z końca XIX i pocz. XXw. Wieś jest siedzibą sołectwa.